Hepinize iyi haftalar. Uzun zamandır "must see" listemde duran Away we go, dün akşam izlenenler listeme terfi etti. Sam Mendes ne yapsa izlenir düşüncemi bir kez daha sağlamlaştırdı bu film. Çok yumuşak, çok tatlı ve minimal bir hikaye... Burt ve Verona 30'larının ortalarına yaklaşan, ayrıcalıklı bir sevgiyle* birbirlerine bağlı bir çift. Verona hamile ama nerede yaşayacakları ve ne yapacakları konusunda kararsızlar. Etraflarındaki onca yerleşik hayata inat doğmamış bebekleriyle, küçük aileleri için en iyisini bulma yolculuğuna çıkıyorlar. İnsanların bireysel olarak kendini bulma hikayelerini çok izlemişizdir, bu seferki arayış bambaşka. Ayrıca Verona karakterinin cool'luğuna hayran olmamak imkansız. Bu kadar güzel olmayıp bu kadar etkileyici bir kadın az görülür.
Sam Mendes filmleri içinde çok farklı ve naif bir yerde duruyor. Bir American Beauty veya Revolutionary Road'un gücüne sahip değil. Ama öyle bir iddiası da yok zaten. Film bittikten sonra ağızdan çıkanlar: Çok tatlı.
* Verona to Burt: No one's in love like us, right? It's so weird.
Uzun zamandır bu kadar icten ve saf bir film seyretmemiştim...
YanıtlaSil