Bugün, blog'un "tamamen keyfi" sıfatını hak ettiğini göstermek için buradayım. Fatih Akın'ın İstanbul Hatırası (Crossing the Bridge - Sound of Istanbul) dönüp dönüp izlediğim, müziklerini defalarca dinlediğim bir masal benim için. İstanbul'u bu kadar güzel anlatmak herkesin harcı değil. İşte filmin en sevdiğim parçalarından biri... Sondaki Nokia melodisinin yarattığı tezatlığı seviyorum. Siyasibend'in tek derdi müzik olan elemanlarını da... Yürü be oğlum sound'a gir!
kendileriyle tanistik, telefon alisverisinde bile bulunduk. raki icin bizden haber bekliyorlar..
YanıtlaSilBen daha mini mini bir genç kızken Taksim'de göz altına almışlardı Murat'ı.İlk kez o zaman gördüm insanların polis tarafından nasıl pat diye uluorta götürülebildiğini.
YanıtlaSilDün de arkadaşlarla konuşuyorduk son 3 yılda en çok hangi filmlerden etkilendik diye? Ben Duvara Karşı ve İstanbul Hatırası'nı sayıverdim bir çırpıda. O konuşmanın üzerine çok iyi geldi Burcucuğum.
Hamamda Aynur'dan Ehmedo ve Büyük Londra Oteli'nde Sezen Aksu İstanbul Hatırası tüylerimi hala diken diken eder. Bence her oryantalist züppe yabancının tepeden tepeden İstanbul'a bakarken izlemesi gereken bir film. Kendilerini ne olduğunu anlamadan gerçek Türk müziğiyle tanışmış olarak bulacaklarından hiç şüphem yok.
http://www.youtube.com/watch?v=sIqxl3mnCJU
http://www.youtube.com/watch?v=sau1o6ltIrc